× هيچ نبودم جز انسان نه سنگ بودم و نه ابر نه ناقوس و نه چنگ نواخته ي دست فرشته اي يا شيطاني من از آغاز هيچ نبودم جز انسان و نيز نمي خواهم ديگر چيزي باشم جز انسان هرگز نخواستم کوزه گری باشم که در مشرقان آب را از رهگذران دریغ می داشت بر خاکش می ریخت و از آن کوزه ای می پرداخت پر از زیبایی و توازن اما ! ... تهی از آب مرا شکسته سفالی خوشتر اگر که کمیش آب باشد هرچند هم به کوزه ایش نخرند چون عطش تشنه ای را فرو نشاند مرا کفایت است

آدرس وبلاگ من

lifestyle.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/dibaa

...باران که می آید ، تو در راهی

باران که می بارد تو می آیی باران گل، باران نیلوفر
باران مهر و ماه و آئینه ،باران شعر و شبنم و شبدر

باران که می بارد تو در راهی از دشت شب تا باغ بیداری
از عطر عشق و آشتی لبریز ،با ابر و آب و آسمان جاری

غم می گریزد، غصه می سوزد، شب می گدازد، سایه می میرد
تا عطرِ آهنگ تو می رقصد. تا شعر باران تو می گیرد

از لحظه های تشنه ی بیدار، تا روزهای بی تو بارانی
غم می کشد ما را و می بینی ،دل می کشد ما را تو می دانی